Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

ΔΙΑΣΚΕΥΕΣ: ΤΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ RED HOT CHILI PEPPERS;

ΔΙΑΣΚΕΥΕΣ: ΤΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ RED HOT CHILI PEPPERS;
Ο πιο σίγουρος τρόπος για τον ακροατή προκειμένου να εντοπίσει το αισθητικό και το στιλιστικό στίγμα των Red Hot Chili Peppers είναι να βρει τη χρυσή τομή των ορίων που σχηματίζουν τα τραγούδια που η καλιφορνέζικη μπάντα έχει επιλέξει να διασκευάσει σε όλη τη διάρκεια της καριέρας της.

Συχνά είναι από δύσκολο ως αδύνατο να προσδιορίσεις υφολογικά το είδος της μουσικής που παίζουν οι Red Hot Chili Peppers: το funk rock ως κοντινότερος προσδιορισμός του γκρουβαριστού, μεταλλόχρωμου rock ‘n’ roll τους αφήνει απ’ έξω και την υπόγεια τρυφερή μελωδικότητα και την σκληρή μετωπική επίθεση στις αισθήσεις που πραγματοποιούν στο στούντιο αλλά και στη σκηνή. Από την άλλη, αν απλά τους κατατάξει κανείς στο καλιφορνέζικο freestyle του sea – sun – sex – ένα ακόμα buddy group με μεγαλύτερη μυική μάζα παρά μυαλό, αφήνει απ’έξω όλη την ζωτική σχέση τους με το ρυθμό και την εγκεφαλικότητα που έχουν δανειστεί από τις μαύρες μουσικές φόρμες.

Ο ασφαλέστερος τρόπος να “φυλακίσει” κανείς τους Peppers σε ένα στιλιστικό μαντρί είναι να χρησιμοποιήσει ως πασσάλους τα δέκα εμβληματικά τραγούδια που έχουν διασκευάσει στη δισκογραφία τους, κυρίως από την πρώτη περίοδό τους μέχρι τα μέσα των 90s. Μόνο έτσι θα συνειδητοποιήσει κανείς ότι η γραμμή που ξεκινάει από τα blues του Robert Johnson και τις αμερικανικές ρίζες του Hank Williams και προχωράει μέσα από την ηλεκτρική folk του Dylan στα μέσα των 60s, μεταβολίζεται στη σκληρή μεταλλική φωτιά του Hendrix και προχωράει στη μελωδική ωρίμανσή της στις αρχές των 70s με τον Elton John.

Είναι ακριβώς η εποχή μέσα στην οποία οι Peppers βουτάνε βουλιμικά για να αγρεύσουν μέσα κιόλας από την ίδια χρονιά, τη soul (Stevie Wonder), το funk rock (Sly & The Family Stone) και το αμερικανικό proto-punk (Stooges), ένα αγεφύρωτο χάσμα που κατάφεραν να συγκεράσουν στα τρία πρώτα albums τους πριν από το crossover του “Mother’s Milk” (1989). Από κει και πέρα ήταν ελεύθεροι να βουτήξουν ηδονικά μέσα στο οργανικό funk του νότου (Meters) και στο p-funk του George Clinton τον οποίο τίμησαν, καλώντας τον κιόλας να τους κάνει παραγωγή.

Ακούγοντας τα δέκα πρωτότυπα τραγούδια που επέλεξαν να διασκευάσουν οι Peppers έχεις το soundtrack της αφετηρίας τους αλλά και την απόλυτα προσδιορισμένη ταυτότητά τους.

Αν κάποιος σας ρωτήσει για το τι είναι οι Peppers απαντήστε τους με μια εξηντάρα κασέτα που περιλαμβάνει...

Robert Johnson - "They’re Red Hot" (1936, Columbia Records)


Hank Williams with His Drifting Cowboys - "Why Don't You Love Me" (1950, MGM Records)


Bob Dylan - "Subterranean Homesick Blues" (1965, Columbia Records)


Jimi Hendrix Experience – "Fire" (1967, Polydor Records)


Elton John - "Tiny Dancer" (1971, DJM Records)



Stevie Wonder - "Higher Ground" (1973, Tamla Motown)


Sly & The Family Stone - "If You Want Me To Stay" (1973, Epic Records)


Stooges - "Search And Destroy" (1973, Columbia Records)


Meters - "Hollywood" (1974, Reprise Records)


Parliament - "Dr. Funkenstein" (1976, Casablanca Records)


jumping fish

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου